Κοίταξε ξανά τον καθρέφτη του…
Κοίταξε ξανά τον καθρέφτη του… Όπως πάντα, δίπλα του η αγαπημένη του… Τα σημάδια της ψυχής του είναι κρυμμένα, μα τα σημάδια στο σώμα του εμφανή. Αλλά δεν τον νοιάζει… Θα παλέψει ξανά, γιατί για εκείνον είναι αρκετό που αναγνώρισε ξανά το είδωλό του στον καθρέφτη…
ΠΟΤΕ ΜΗ ΛΕΣ ΠΟΤΕ…
Αυτό Είναι Το Τέλος;;;
He looked at the mirror once again… As always, by his side, his beloved… The scars on his soul are hidden, but the marks on his body are visible. Yet, he doesn’t mind… He will fight again, for him, it is enough that he recognized his reflection in the mirror once more…
NEVER SAY NEVER…
This Is The End????
artwork by Elena Vasilaki
#Identified #TheGreatUknown #NewAlbum #ConceptAlbum #nomos #Strength #Resilience #InnerBattle #Overcoming #SelfReflection #Courage #HealingJourney #EmotionalStrength #FightOn #FindingYourself #ScarsAndStrength #NeverGiveUp #mirror #nomosisthelaw #metalband #wearenomos #bandlife #NewBeginnings #MetalConcept #MetalStorytelling #sma4customcabs #nomosband
Μαζί της ένοιωθε ελεύθερος. Οι κακές σκέψεις ήταν αφημένες, πια, στο παρελθόν. Την ερωτεύτηκε παράφορα… τόσο πολύ που ένοιωθε ένοχος για αυτό και ας ήταν το ομορφότερο πράγμα που του είχε συμβεί στη ζωή του τα τελευταία χρόνια! Ένοιωθε ανασφάλεια και την ρωτούσε συνεχώς τι αισθάνεται για εκείνον. Ο μεγαλύτερος του φόβος ήταν… τι θα συμβεί αν ακολουθήσει τη λάθος διαδρομή…
Μαζί ξεκίνησαν ένα ταξίδι σε άγνωστα νερά… Της εκμυστηρεύτηκε τα πάντα, δεν άφησε τίποτα για τον εαυτό του. Εκείνη τον άκουγε χωρίς να τον κρίνει και του κρατούσε το χέρι για να είναι σίγουρη ότι δεν βυθιστεί πάλι στα σκοτάδια του. Το μόνο που του ζήτησε ήταν να σπάσει επιτέλους τον καθρέπτη του…
Έχουν περάσει τρία χρόνια από το κακό. Η θλίψη παραμένει, και αρχίζει να χάνεται ξανά. Τότε, απρόσμενα, έρχεται ο έρωτας. Το βλέμμα της γεμάτο σιγουριά, μια γλυκιά θλίψη. Όταν χαμογελά, ο κόσμος γεμίζει χρώμα και φως. Μόλις συνάντησε τη Βασίλισσά του, έτοιμη να τον βγάλει έξω από τα σκοτάδια του.
, τα βήματά του τον πηγαίνουν εκεί που μεγάλωσε. Η νύχτα τον βρήκε να κοιτάζει τους γερανούς που στέκονται αμίλητοι στο λιμάνι. Ξαφνικά, αισθάνθηκε την παρουσία ενός αλλόκοτου τύπου και μια έντονη μυρωδιά “χόρτου”… Ο τύπος τον ρώτησε αν μπορεί να καθίσει παρέα, δεν του αρνήθηκε… και έτσι ξεκίνησε η πιο αναπάντεχη συζήτηση της ζωής του… με έναν τύπο μαστουρωμένο αλλά και σοφότερο από οποιονδήποτε άλλο είχε γνωρίσει ποτέ στη ζωή του.
Ανάμεσα σε όνειρα και παραισθήσεις, συναντά ένα πρόσωπο οικείο και πολυαγαπημένο… Τη μητέρα του! Πόσο του έχει λείψει… Και εκείνη θρηνεί από τον ουρανό για ό,τι συνέβη. Δεν θέλει και ο άλλος της γιος να έχει την ίδια τύχη. Μπορεί να τον αποτρέψει; Είχε πάντα έναν ιδιαίτερο τρόπο να παρηγορεί και να δίνει δύναμη στα παιδιά της… Αυτόν της αφύπνισης…